3D printen van metaal: hoe wordt de koek verdeeld?

De interesse voor het 3D printen van metaal groeit sterk. Dat hoorde je afgelopen week ook tijdens het 3D Printing Event in Eindhoven. Tuan Tranpham, die tot afgelopen zomer bij verschillende fabrikanten van machines voor additive manufacturing van metaal werkte, heeft de markt eerder dit jaar in beeld gebracht. De verhoudingen liggen ondertussen misschien iets anders, maar wezenlijke verschuivingen zijn er waarschijnlijk niet.

Tuan Tranpham kent de additive manufacturing wereld van binnenuit. De voorbije 10 jaar heeft hij bij meerdere spelers in deze sector gewerkt. Van 2010 – 2012 bj 3D Systems; in 2012 bij Object Geometries en na de fusie van het Israelische bedrijf met Stratasys Inc. is hij bij het fusiebedrijf tot de zomer van 2013 in dienst gebleven als national sales manager voor de Noord Amerikaanse markt. Nu werkt hij bij Luxion, een softwarebedrijf achter KeyShot 3D Rendering & Animation. De infografic van Tranpham geeft aardig weer hoe de verhoudingen liggen als het om 3D printen van metaal gaat.

EOS is veruit de grootste speler (46 procent marktaandeel), op afstand gevolgd door ConceptLaser. Beide fabrikanten gebruiken een laserstraal voor het smelten van het metaalpoeder. Arcam, de nummer 3, gebruikt daarentegen een elektronenstraalbundel. Deze heeft een hogere opbouwsnelheid, maar het nadeel is dat je altijd in een vacuumkamer werkt. Phenix Systems, ondertussen onderdeel van 3D Systems, staat op de 4e plek. De Fransen hebben de eerste machine in de Benelux geleverd, om precies te zijn aan het AddLab in Eindhoven. Gemakshalve neemt Tranpham vervolgens Renishaw en SLM Solutions (Duitsland) als een geheel. De twee komen oorspronkelijk uit hetzelfde bedrijf en gebruiken in de basis dezelfde technologie. Maar sinds de splitsing enkele jaren geleden ontwikkelen ze zich wel verschillend.Optomec is een in Europa relatief onbekende speler. De Amerikanen hebben recent een wat ze zelf noemen low cost 3D printer voor metalen componenten in de markt gezet. Deze Lens 450 heeft een klein bereik, van 100 bij 100 bij 100 mm. Voxeljet en ExOne, de nummer 7 en 8, sluiten de rij. Voxeljet is hier eigenlijk een vreemde eend in de bijt, omdat de Duitsers wel kernen en mallen voor het gieten van metalen componenten printen, maar niet direct 3D metalen onderdelen produceren. ExOne, dat vergelijkbaar sterk is in de gietindustrie, kan dit sinds eind 2012 overigens wel.

Alleen straaltechnologie?

TranPham beperkt zich in dit overzicht tot de fabrikanten die met een bepaalde straaltechnologie werken. Ondertussen zijn er ook anderen. Op EuroMold (3-6 december in Frankfurt) laat een Amerikaans bedrijf zien dat je ook met standaard metalen strippen, gecombineerd met een freesmachine, 3D werkstukken kunt opbouwen direct uit een CAD-file zonder uit vol materiaal te frezen. Daarover volgt een artikel in het komende digimagazine.

Illustratie: Tuan Tranpham