EMO 2019 (slot): de nieuwe realiteit vraagt aanpassingen

De EMO 2017 heeft uiteindelijk zo’n 117.000 bezoekers weten te trekken. Uit 150 landen. Een succes, aldus de beurorganisatoren, die daarbij verwijzen naar de verzwakking van de wereldwijde conjunctuur in de afgelopen maanden. Is opnieuw 10% minder bezoekers echter niet de realiteit waar de grote beurzen zoals de EMO niet meer onderuit komen?

Wedden dat de EMO 2023 compacter zal zijn?

117.000 bezoekers zijn er 13.000 minder dan de vorige editie in Hannover. Daarmee wordt de langjarige trend dat er minder bezoekers komen, voortgezet. In het afsluitend persbericht wordt gewezen op het hogere aandeel buitenlandse bezoekers en de investeringsbereidheid, die vooral onder bezoekers van buiten Duitsland hoog is. Carl Martin Welcker, EMO Generalkommissar, noemt deze editie een rots in de branding in onzekere tijden in de metaalindustrie. “De beurs is in onzekere tijden een oriëntatiepunt voor de verdere ontwikkeling van productietechniek.” Hallen 8 en 9 gaven wat dat betreft een aardig blik in de toekomst.

Automobiel gerelateerd

De problemen waar de machinebouwers mee worstelen zijn allereerst automobiel gerelateerd. De machinebouwers die sterk in de automobielindustrie zitten, merkten de terughoudendheid bij bezoekers. Eigenlijk geldt dat voor een groot deel van de branche. Wie elk jaar het jaarverslag van de VDW leest, ziet dat de Duitse machinebouw voor een heel groot deel van de auto-industrie afhankelijk is, samen met machinebouw. Daar zit momenteel een van de pijnpunten, want zoals Fair Friend Group oprichter en CEO Jimmy Chu opmerkte, in Duitsland is bijna de helft van de industrie automobiel gerelateerd. Zoveel andere markten zijn er dus niet. En als al die bedrijven plots een andere markt gaan zoeken, wordt het daar dringen geblazen. Daarnaast is het niet te verwachten dat de autofabrikanten op korte termijn weer fors gaan investeren in machines. Dat heeft niet alleen met de transitie naar andere aandrijfconcepten te maken. Het heeft ook te maken met het feit dat businessmodellen in deze keten veranderd zijn. De productie van verbrandingsmotoren verschuift naar de supply chain en die heeft andere investeringsstrategieën.

Daling komt niet overwacht

De slechte markt voor de machinebouwers (zie ook het artikel over de cijfers die CECIMO op de eerste EMO-dag bekend maakte) komt de laatste maanden niet zo maar uit de lucht vallen. De sector heeft een aantal recordjaren achter de rug, met name in Duitsland, maar uit een grafiek die Marcus Burton, voorzitter van het economisch comité van CECIMO, toonde, is te zien dat het sentiment onder inkopers eigenlijk al sinds het midden van 2017 daalt in Europa. Die piek in de orders voor nieuwe machines lag midden vorig jaar; dat werkt blijkbaar met een vertraging. De orderafname gaat momenteel wel snel, maar vergeet niet dat de orders op een zeer hoog niveau lagen. Niets kan oneindig blijven groeien.

Extra bedenktijd misschien wel goed

Het duurt weer vier jaar voordat de volgende EMO in Hannover plaatsvindt. Over twee jaar is er immers een EMO in Milaan. Misschien is het goed dat de exposanten extra tijd krijgen om nog eens goed na te denken over beurzen. Wedden dat de EMO 2023 compacter zal zijn? Tijden veranderen, ook voor de aanbieders van metaalbewerkingstechnologie. Maakbedrijven worden steeds slanker, lean. Ze kunnen geen grote groepen medewerkers meer naar zo’n beurs te sturen.

Andere oplossingen

Daarnaast zit het verbeterpotentieel momenteel vooral in ecosysteem rond de machine en de digitalisering, zoals DMG Mori topman Christian Thönes het zelf zei in Hannover. Moet je om dat te tonen een grote beurs organiseren? DMG Mori nodigt zelf elk maand klanten uit naar de smart industry fabriek in het Poolse Famot, waar met de softwareoplossingen duizenden orders gepland worden door één medewerker. Je hoorde het van meerdere exposanten in Hannover: als klanten echt interesse hebben, gaan we naar de fabriek, daar kunnen we meer tonen dan op een beurs. Je kunt de huidige digitale oplossingen praktisch niet meer op een beurs tonen.

Ook exposanten moet agiler worden

De realiteit voor de machinebouwindustrie is anno 2019 anders geworden. De markt is internationaler. Zodra markten als die in Iran en Vietnam belangrijk worden, mag je niet dezelfde bezoekersaantallen verwachten als uit West-Europese markten. Ten tweede: het draait niet alleen om de machine. En ten derde: is het niet ook zo dat beurssteden zoals Hannover zichzelf voor de bezoeker uit de markt prijzen?

Ook een compactere beurs, die duidelijk de trends laat zien, is aantrekkelijk. En als daar minder bezoekers op afkomen, moet je als exposant je budget bijstellen en een kleinere stand nemen. Iedereen moet meebewegen. Zeggen immers de machinebouwers zelf niet tegen hun klanten dat ze agiler en flexibeler moeten gaan reageren op de veranderende vraag uit de markt? Tijd voor een realitycheck.